Keyboard (?)

nomizo oti parakato vrisketai to pio "greeklish" keimeno pou exo grapsei pote! exo omos poli kali dikeologia...xekinisa na to grafo prin kamia evdomada sta ellinika, egrapsa mia mikri paragrafo kai tin esosa sta drafts....tin proigoumeni evdomada mou apenegatestisan ta windows, kai tora den vrisko ta ellinika pouthena...(kapou einai to xero...)...

exo patisei loipon pano stin palia elliniki paragrafo, prosthetontas to keimeno sta agglika...kai oriste! ta daaaaaaa!(gelao moni mou!)

Misfit, ελληνικά aprosarmostos...Τι εννοώ..νοιώθω να μην ταιριάζω με την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι.. kai -eftixos- etsi niothoun kai arketoi anthropoi giro mou...(Ti anakoufistiko na exeis tis idies enies me tous filous sou..., kleino tin parenthesi)..Αν κοιτάξεις ένα λεξικό για την λέξη απροσάρμοστος tha deis oti oi orismoi anaferontai se ena  άτομο που δεν μπορεί να προσαρμοστεί, να αποδεχτεί και να εξοικειωθεί με το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζει, (ως ουσ.) το απροσάρμοστο...kai an exeis kefi na koitaxeis ..και ένα αγγλικο...a person who is not suited or is unable to adjust to the circumstances of his or her particular situation... oraiotata!

Πριν μήνες παρακολούθησα ένα σεμινάριο σχετικό με τα Media Trends. Se kapoia fasi loipon o isigitis..έδειξε ένα slide το οποίο σήμερα απλά χρησιμοποώ για άλλο σκοπό, γιατί μου έκανε κλικ...

Elege loipon o isigitis oti an travixoume mia grammi kai doume ton anthropo apo tin aioniotita eos simera, tha doume oti ta megala gegonota...oi epanastaseis diladi...eno palia sinevenan me megali xroniki apoklisi i mia apo tin alli, oso plisiazoume ta teleftea 30 xronia,simvenoun me enan rithmo o opoios einai poli diskolo na ton akoulithisei kapoios...ta paidia ton louloudion  gia paradeigma itan ena trend to opoio kratise gia peripou mia olokliri dekaetia, eno exakolouthei akoma kai simera na epireazei to lifestyle orismenon anthropon, simera omos oi "taseis" allazoun me enan xefreno rithmo, me elaxistes na epikratoun kai sinithos na einaiaftes pou orizoun tin maza...etsi opos malista tin vlepoume stin athina ta teleftea xronia...kai skeftomai....mipos simera, den thelo na prosarmosto stis katastaseis giro mou kai thelo na eimai aprosarmosti?

Rabbit Hearted Girl (?)

(Rabbit Hearted...Lion Hearted (?)

Jeff Coons

Πρώτη φορά άκουσα το όνομα του Jeff Koons όταν πήγα για πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη και είδα ένα από τα γλυπτά του κάνοντας την ερώτηση, "Αυτό ποιανού είναι?". Μου άρεσε πολύ το συγκεκριμένο μπαλονένιο λουλούδι, ήταν φωτεινό, έντονο, χαρούμενο, κόκκινο και γυάλιζε, και απλά σε έκανε να θέλεις να το ακουμπήσεις!

Έμαθα ότι ο Jeff Koons είναι ένας σύγχρονος αμερικάνος καλλιτέχνης ο οποίος δημιουργεί μεγάλα ατσάλινα γλυπτά τα οποία μοιάζουν με αυτά τα ζωάκια από μπαλόνια που βλέπεις...και επιπλέον γυαλίζουν!

Ορισμένοι κριτικοί τον θεωρούν τον "Βασιλιά του κιτς", και έχουν γίνει ακόμα και διαμαρτυρίες όταν έργα του εκθέθηκαν στις Βερσαλίες το 2008, παρόλο που έχει κάνει εκθέσεις στις μεγαλύτερες γκαλερί του κόσμου..και τα έργα του είναι τα πιο ακριβά έργα που έχουν δημοπρατηθεί ποτέ από –εν ζωή- καλλιτέχνη..

Λίγο να διαβάσεις στο Internet, υπάρχει πολύ ένταση υπέρ του ή εναντίον του...Εγώ πάλι πιστεύω ότι ιδιαίτερα όταν τα έργα του βρίσκονται στο δρόμο...σε κάνουν να σταματήσεις και να θες να τα ακουμπήσεις (και όλοι αυτό κάνουν, το παρατήρησα...), οπότε είμαι καλυμμένη...

Friends...

"Sometimes I am really hard on myself...having spent a lot of time on my own during last week (down with the "anti-social" illness named flu), I was thiking about my recent behaviors...so many things are changing around me and I cannot help but wonder if I am taking the right decisions, or if I am saying the right thing..."

Friends...I love it when people surprise me in that way! It may be as simple as saying something in a familiar way...or it can be as simple as just a nod...but I love it whenever my friends surprise me and show me that we connect in that specific way! I had a talk with a friend today..just drinks after office...and this time it was just a nod! reassuring...

It feels so stupid looking up the word "friend" in a dictionary...it seems so wrong...

"Friend"...a person with whom you are acquainted ....a person you know well and regard with affection and trust..

In my terms....my friends keep me balanced!

All this love...

Margot Fonteyn & Rudolph Nureyev - one perfect partnership, an artistic love affair…

Having spent 2 days in bed with the flu, I woke up today feeling romantic. Yesterday, I watched again an old documentary about one of the most famous couples of all times that shared a sensational partnership...Both were megastars, they shared a very special chemistry creating magic...today I am thinking about love and how it appears in all different shapes, occasions and forms...like in this friendship...

Their backgrounds couldn’t be more different. She was a world famous ballerina, he was a young dancer half her age, defected to the West and had just started his career in the UK having as one of his ambitions to dance with her. They met just at the time when Fonteyn was about to retire, but they danced together from 1962 until 1979 and they became the most glamorous ballet couple of the sixties and seventies. She was 42 and he was 24 when they first danced together, and Fonteyn continued to shine next to him for 17 more years until she made the decision to retire and nurse her then invalid husband at their Panama farm. They danced again one more time after this in 1989, when she was 69 and Nureyev 54.

 

They were famously loyal to each other. Fonteyn would not approve an unflattering photograph of Nureyev, while he said about her: “At the end of 'Lac des Cygnes' when she left the stage in her great white tutu I would have followed her to the end of the world."

Damme Ninette de Valois was the Founder of the Royal Ballet. At the documentary she talks about Nureyev, saying that his impact was in every direction, first his execution, secondary his artistry, and thirdly his longing to learn. He didn’t run away from Russia just because he wanted to get out of Russia, he wanted to find out, to know what was going on the rest of his world, in other parts of the world...

Today, because of him, male dancers were brought at the center and the front of the stage, providing a new role to the male ballet dancer who once served only as support to the ballerina.

Roberta Lazzorini is a member of the Royal Ballet who talks in the documentary about the first time she watched Nureyev and Fonteyn together on stage in “Gisele”. She says: “When the curtain came down, there wasn’t applause, there was complete silence for at least a minute, it was breathtaking...”

He socialized with Gore Vidal, Freddie Mercury, Jackie Kennedy Onassis, Mick Jagger, Liza Minnelli, Andy Warhol and Talitha Pol and was considered to be a loyal and generous friend, but the friendship they shared with Fonteyn was above all.


He made her change the way she performed...she was performing in a new feminine way..that no one had seen before, a very passionate way..They were a rare combination of two chemicals reacting, complete opposites, intensifying each other qualities..

The documentary includes rare filmings from the countless rehearsals they did together. At one point, we see Nureyev sitting and watching Margot rehearsing. The camera is so close that you see the connection between them, total inspiration, love and respect…

Για όλα φταίει ο Maslow(?)

Ποτέ δεν είναι αργά να καταλάβεις έναν αστερίσκο που σημείωνε κάτι το 1993…

H πρώτη φορά που ένας έφηβος επίσημα ακούει για τον κ. Μaslow είναι στην τρυφερή ηλικία των 13-14 ετών. Τότε, μαθαίνεις για πρώτη φορά ότι «κάποιος»  ασχολήθηκε με την ιεράρχηση των ανθρώπινων αναγκών και τις κατέταξε, τις κατηγοριοποίησε και δημιούργησε μια πυραμίδα, γνωστή ως "Η Πυραμίδα του Maslow". Στο σχολείο μου άρεσε όταν κάποιος δημιουργούσε σχήματα για να μου εξηγήσει κάτι..είχα φωτογραφική μνήμη και με βοηθούσε..

O Abraham Maslow γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης την πρωταπριλιά (τυχαίο, δεν νομίζω!) του 1908  και μέχρι σήμερα θεωρείται από τους πατέρες της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας η οποία δίνει μεγάλη βαρύτητα στην προσπάθεια του ανθρώπου να πραγματωθεί, να ολoκληρωθεί..πράγμα που είναι επίσης πολύ της μόδας σήμερα, που όλο και περισσότεροι κάνουν ψυχοθεραπεία, yoga, reiki, διαλογισμό, κ.ο.κ.

Στην τρυφερή εκείνη ηλικία λοιπόν που είσαι μαθημένος να κατεβάζεις αμάσητο ότι σου μαθαίνουν, σε ένα από τα γνωστά κακογραμμένα βιβλία του γυμνασίου εμφανίζεται το σχετικό κεφάλαιο για την Πυραμίδα των Αναγκών.

Εμένα τουλάχιστον από τότε μου είχε κάνει εντύπωση…

Σύμφωνα με τον Maslow λοιπόν, οι ανθρώπινες ανάγκες διαχωρίζονται σε 5 επίπεδα:

1. Ανάγκες Επιβίωσης
2. Ανάγκες Ασφαλείας
3. Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής
4. Ανάγκες Αυτοεκτίμησης
5. Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης

Θυμάμαι ότι κάπου στην συγκεκριμένη σελίδα υπήρχε και σχετικός αστερίσκος που επισήμαινε ότι στην αυτοπραγμάτωση φτάνει μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού (νομίζω ένα 2%), έχω φωτογραφική μνήμη-ναι- απλά δεν θυμάμαι αν αυτός ο αστερίσκος υπήρχε στο βιβλίο, ή αν εγώ τον σημείωσα γιατί μας το έλεγε η καθηγήτρια…τέλος πάντων σημασία έχει ότι έτσι κατοχυρώθηκε τότε στο μυαλό μου, αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι της πυραμίδας… ως ένα σημείο στο οποίο για τον ένα ή τον άλλο λόγο, φτάνουν λίγοι…

Η λογική πίσω από την πυραμίδα του Maslow είναι σχετικά απλή και βγάζει νόημα από την πρώτη φορά που την ακούς…η πυραμίδα έχει πέντε σκαλοπάτια και για να ανέβει κάποιος ένα σκαλοπάτι στην Πυραμίδα θα πρέπει να έχει ικανοποιήσει τις ανάγκες της προηγούμενης βαθμίδας πρώτα, as simple as that…

Λογικά λοιπόν ο Maslow ξεκινά από τις Φυσιολογικές/Βασικές Ανάγκες (φαγητό, νερό, αέρας,κτλ.) διότι αν δεν έχεις αέρα, χλωμό το κόβω να σκέφτεσαι τις ανασφάλειές σου…

Αν καλύψεις-λέει- αυτές τις ανάγκες, τότε μπορείς να ανέβεις το σκαλί και να ικανοποιήσεις τις  Ανάγκες Ασφαλείας, η ανάγκη δηλαδή της στέγης, της υγείας και της προστασίας γενικότερα. Μέχρι εδώ όλα καλά…και τότε μπορείς να προχωρήσεις στις  Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής όπου βρίσκονται οι κοινωνικές μας σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, η ανάγκη μας να έχουμε φίλους, να ερωτευτούμε και να είμαστε κοινωνικά αποδεκτοί. Απόλυτο κατανοητό και αυτό λοιπόν, αφού όντως αυτές οι ανάγκες έρχονται αφού έχεις καλύψει άλλες βασικότερες. Στο προτελευταίο λοιπόν σκαλί υπάρχουν οι Ανάγκες Αυτοεκτίμησης οι ανάγκες δηλαδή  όπου ο άνθρωπος αποζητά την αυτονομία του, προβάλει την ατομικότητα του και προβάλει τις δικές τους αξίες και αρχές. Όντως όταν έχεις ξεκινήσει από την ανάγκη για νερό, και για στέγη, αυτού του είδους οι ανάγκες φαίνονται αν μη τι άλλο πολυτελείς…ακόμα και αν είσαι ένας απλός έφηβος..και καταλήγουμε στο τελευταίο και μικρότερο σκαλοπάτι της πυραμίδας όπου υπάρχουν οι Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης που από τότε μου είχαν κάνει εντύπωση…εκεί ανήκουν όλες εκείνες οι ανάγκες οι οποίες κάνουν το άτομο να νιώθει πλήρης, πραγματωμένος κι ευτυχισμένος.(και υπήρχε και αυτός ο γα***νος ο αστερίσκος για να μην ξεχνιόμαστε…)

Γιατί έκανα όλη αυτή την εισαγωγή τώρα;….

Εδώ και μήνες τριβολίζομαι με το πόσο –μεγαλώνοντας- μικραίνει όλο και περισσότερο το πλήθος του κόσμου με τον οποίο πραγματικά μπορείς να επικοινωνήσεις...Και μου ήρθε η πυραμίδα κατά νου, και πόσο μικρό είναι αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι….