Αγοράνθρωπος...

'Όταν με ρωτάει κάποιος τί δουλειά κάνω, αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα: το επάγγελμά μου δεν έχει λέξη...δεν είμαι γιατρός να πω γιατρός, δεν είμαι ναυτικός να πω ναυτικός (άσχετο)...δεν είμαι κομμώτρια να πω κομμώτρια, και αρχίζω τα: "εργάζομαι στο marketing", "εργάζομαι στην επικοινωνία", "είμαι Τραπεζικός" (άσχετο επίσης, αλλά ξεμπερδεύω εύκολα, όταν με ρωτάει κάποιος που δεν με ενδιαφέρει), κ.ο.κ.

Marketing λοιπόν, και να, η χρήση των greeklish που λέγαμε...Δεν πάω να δικαιολογήσω τον εαυτό μου, αλλά όλοι το marketing, marketing το λέμε....από την λέξη market που σημαίνει αγορά.

Άρα ως marketer, είμαι ένας αγοράνθρωπος....ένας άνθρωπος της αγοράς.

Η αγορά του Portobello είναι η δεύτερη πιο αγαπημένη μου αγορά από όσες έχω πάει, η πρώτη είναι το khan hallili, στην Αίγυπτο. Και το λέω χωρίς τουπέ, σκέτο. Γιατί μου αρέσουν όλες οι αγορές εμένα. Μου αρέσουν τα παζάρια, και τα μικρά και τα μεγάλα, οι λαϊκές, τα "καλάθια", αλλά μου αρέσουν και κάτι υπερχλιδάτα malls στο america που πήγα, αγοράανθρωπος δεν είμαι άλλωστε?

Αν είναι όμως έτσι, καλώς είναι, γιατί εμένα οι αγορές μου άρεσαν πάντα, από μικρή ένοιωθα ότι η αγορά του κέντρου -ας πούμε- η Αθηνάς και η Αιόλου, είναι σαν μια προέκταση του σπιτιού μου, τόσο άνετα ένοιωθα να περπατάω σε αυτές,...

Τώρα πάλι, από όλες αυτές τις αγορές, πώς κατάφερα να εργάζομαι στις "χρηματαγορές", αυτό είναι μια άλλη ιστορία....

Ανοίγω μια μικρή παρένθεση (Οι χρηματαγορές, νοιώθω ότι είναι οι λιγότερο sexy αγορές, από όλες τις αγορές....Το προϊόν, το "χρήμα" δηλαδή, είναι από την μία τόσο αναγκαίο για να αγοράσεις αγαθά, από την άλλη όμως το να το μαρκετάρεις, είναι τόσο βαρετό και ίσως με τον τρόπο που γίνεται ανήθικο (?)....Βέβαια, ακόμα και στα παζάρια όταν πάς, ο μανάβης στοιχίζει τα μήλα του, και τα γυαλίζει για να φαίνονται πιο ελκυστικά....και όλοι ξέρουμε τι σκαρώνουν οι ψαράδες με τα ψάρια τους...

Πώς όμως να στολίζεις το "χρήμα"? Είναι τόσο ειρωνικό να εργάζεσαι σε Τράπεζα αυτή την περίοδο....να ακούς και να βλέπεις όλη αυτή την κατάσταση, γύρω σου, και δίπλα σου, και εσύ ουσιαστικά να είσαι "μέσα" στο σύστημα και να πρέπει να βρίσκεις "smart & sexy" τρόπους να προωθείς το δικό σου προϊόν...!)

Κλείνω την παρένθεση όμως γιατί εγώ, είμαι ένας τόσο "ροζ" άνθρωπος... και απόψε  θα ήθελα να είμαι αλλού...ως αγοράνθρωπος έχω την ανάγκη να ονειρεύομαι και να ταξιδεύω, ας πούμε λοιπόν ότι είμαι σε μια άλλη αγορά, σαν αυτή του Portobello....νομίζω ότι αυτό έχω ανάγκη απόψε...οπότε θα ονειρευτώ...την τελευταία μου βόλτα εκεί...

Για μένα η αγορά αυτή είναι όπως η γεύση που σου αφήνει το Flowers in the window, των Travis...θέλεις να τραγουδήσεις, θές να σφυρίξεις, είναι σαν να σε καίει ο ήλιος στα μάγουλα το πρωί....

Από την ώρα που φτάνεις εκεί, ξεδιπλώνει μπροστά σου, μια ατελείωτη σειρά από αρώματα, γεύσεις, ασημικά, αντίκες, και όλοι φωνάζουν μαζί, και όλα τα τουριστάκια βγάζουν φωτογραφίες και σταματάνε την ροή!

Όλα είναι τόσο στολισμένα, και τόσο γυαλισμένα, είναι ακόμα γυρισμένα προς την σωστή μεριά για να τραβήξουν την προσοχή σου...

 

Οι αντίκες....

...για τις αντίκες θα μπορούσα να γράφω μέρες...Αρκεί να κάνεις μια ερώτηση σε έναν πωλητή σχετικά με κάτι που σου γυάλισε, και θα ακούσεις όλη την ιστορία του αντικειμένου, ειπωμένη με ένα στυλ βαρύ αγγλικό, για το ποιός το είχε και πόσο χρονών είναι, που λες από μέσα σου ότι "Δεν γίνεται! Σε όλους τα ίδια λέει!". Αλλά ψαρώνεις και τελικά το αγοράζεις στην επιστροφή, στο ανέβασμα, και τελικά χαμογελάς κάθε φορά που το βλέπεις...αυτό δεν έχει σημασία, άλλωστε?

Πίσω στην πραγματικότητα....και σκέφτομαι...ένα από τα βασικότερα ερωτήματα στο marketing είναι το κατά πόσο δημιουργεί ή ικανοποιεί ανάγκες. Οι ανάγκες είναι οι βασικές ανθρώπινες απαιτήσεις και γίνονται επιθυμίες, όταν ο καταναλωτής αρχίζει να ψάχνει προϊόντα & υπηρεσίες για να τις ικανοποιήσει, δημιουργώντας ζήτηση...(για αυτό τον λόγο υπάρχουν όλες οι αγορές του κόσμου άλλωστε....). Πάντα όσοι εργάζονται στις αγορές θα βρίσκουν τρόπους να τραβήξουν την προσοχή του καταναλωτή, είτε γυαλίζοντας τα ασημικά στον πάγκο, είτε γυρίζοντας τις μπανάνες προς την ίδια πλευρά....είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού(?)...