Εδώ και μήνες παρατηρώ τον κόσμο, πόσο μουτρωμένοι και στραβωμένοι είναι όλοι! Ο κάθε ένας κλεισμένος στον εαυτό του, και η «Καλημέρα» να λέγεται μισή… με ανησυχεί αυτό..φαντάσου το σε ένα ενεργειακό επίπεδο, τόσα μουτρα και γκρίνια μαζί! Άντε να το αλλάξεις όλο αυτό! Και από την άλλη, ο κάθε ένας να έχει φτιάξει τον μικρόκοσμό του, που μέσα σε αυτόν είναι ασφαλής και ωραίος με πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις που γουστάρει…αλλά στο σύνολο τι γίνεται? Μπάχαλο…
Αυτές τις μέρες έγινε η αλλαγή! Ξαφνικά την 23η Δεκεμβρίου 2010 όλοι γύρω μου άρχισαν ξαφνικά να χαμογελάνε! Ευχές, χαμόγελα, όλοι άρχισαν να ντύνονται και να περιποιούνται τον εαυτό τους, άρχισαν να βγαίνουν και να βλέπουν αγαπημένα πρόσωπα, ακόμα και έξω ο κόσμος ήταν χαμογελαστός…και σκέφτομαι, πόσο φτιαχτό είναι όλο αυτό; Και πόσες μέρες θα διαρκέσει; Μέσα στον μικρόκοσμό μου, έχω πολλά χαμόγελα, αλλά τι γίνεται με τους άλλους;
Τελικά την γη είναι να την κοιτάς από τα έξω προς τα μέσα ή από το μέσα προς τα έξω;
Πολλές φορές παίζω ένα παιχνίδι με τον εαυτό μου, από τότε που ήμουν μικρή. Κλείνω τα μάτια, και βλέπω τη γη, και μετά τις ηπείρους, και μετά την Ευρώπη, και μετά την Ελλάδα, και μετά την Αθήνα, και μετά το κέντρο, και μετά την πολυκατοικία μου, και μετά το δωμάτιό μου και μετά εμένα. Σε αυτό το σημείο δηλώνω ότι, Ναι! Εγώ είχα την ιδέα για το Google Earth, πολύ πίσω από την Google, αλλά που να τρέχεις τώρα Χριστουγεννιάτικα…
Στη yoga κάνουμε το ακριβώς ανάποδο! Οραματιζόμαστε ένα χρυσό περίβλημα γεμάτο θετική ενέργεια γύρω από εμάς, την πολυκατοικία, την πόλη, την χώρα, την ήπειρο και εν κατακλείδι γύρω από τη γη. Αν το έκαναν όλοι αυτό, πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα?!
ΑπάντησηΔιαγραφή