Τα καλοκαίρια υπάρχουν δύο είδη πιτσιρικιών, αυτά που μπορείς να τους δώσεις ένα βιβλίο ή ένα παιχνίδι και να σε αφήσουν λίγο ήσυχο και αυτά που δεν ησυχάζουν ποτέ! Εγώ ανήκα στην δεύτερη κατηγορία... Τα μεσημέρια ο αδερφός μου διάβαζε κόμικς, εγώ πάλι όχι...Μια φορά είχα πάρει ένα από τα δικά του (Ντόναλντ), στο οποίο η ιστορία είχε ως εξής: Ο Θείος Σκρούτζ επισκεπτόμενος τον Κύρο Γρανάζη μαθαίνει για μια φόρμουλα την οποία μπορεί κάποιος να πιεί και να "διαβάζει" την σκέψη του άλλου...Αποφασίζει να το δοκιμάσει και απογοητεύεται όταν καταλαβαίνει πόσο αντιπαθητικός είναι σε όλους γύρω του… Στο κόμικ η «σκέψη» του κάθε ένα απεικονιζόταν με το γνωστό συννεφάκι πάνω από το κεφάλι του, το οποίο συνήθως έγραφε κάτι αντίθετο από αυτό που έλεγε…
Σήμερα σκεπτόμουν πόσο κρύβεται ο κόσμος και πόσο φοβάται να πεί τα όσα σκέφτεται.Ο παραληρισμός μπορεί να μην είναι τόσο καθαρός, αλλά αν είχε διαβάσει κανείς το συγκεκριμένο τεύχος θα κατάλάβαινε...
Φαντάσου να κυκλοφορούσαμε όλοι με ενα think bubble πάνω από το κεφάλι μας?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου