one step forward, one step back(?) Δεν ξέρω...έξι μέρες μετά και στην πόλη αυτή έχουν γίνει τόσα άσχημα πράγματα (!), και μάλιστα το ένα μετά το άλλο, καθημερινά... μπάς και όλα μαζί δώσουν στον κόσμο την πραγματική εικόνα, την πραγματική διάσταση...
Είναι αδύνατον να μην προβληματιστείς...και έτσι κάνω και εγώ, σκεπτόμενη τα όσα έγιναν, μάλιστα λίγα μέτρα από τη φωτό του ρόζ κτιρίου...
Το σκέφτομαι καιρό, ότι το χειρότερο στην δική μας γενιά, είναι ότι πολλοί από εμάς ζουν ο κάθε ένας στον δικό του μικρόκοσμο..και δύσκολα βγαίνουμε από αυτόν για να δούμε τι άλλο υπάρχει... τί συμβαίνει...Νμίζω ότι αυτή η τελευταία εβδομάδα μας έκανε να βγούμε για αρκετές στιγμές από τον μικρόκοσμό μας, και -ως αισιόδοξη φύση- ελπίζω ότι αυτό σύνέβη για καλό...Άλλωστε και οι απαντήσεις, μετά από προβληματισμό βρίσκονται...
Το σκέφτομαι καιρό, ότι το χειρότερο στην δική μας γενιά, είναι ότι πολλοί από εμάς ζουν ο κάθε ένας στον δικό του μικρόκοσμο..και δύσκολα βγαίνουμε από αυτόν για να δούμε τι άλλο υπάρχει... τί συμβαίνει...Νμίζω ότι αυτή η τελευταία εβδομάδα μας έκανε να βγούμε για αρκετές στιγμές από τον μικρόκοσμό μας, και -ως αισιόδοξη φύση- ελπίζω ότι αυτό σύνέβη για καλό...Άλλωστε και οι απαντήσεις, μετά από προβληματισμό βρίσκονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου