Influences(?)

O φίλος μου ο Flying Shrink πετάει στην Αθήνα και γράφει τόσο μα τόσο ωραία στο blog του...πότε ποιήματα, πότε ιστορίες με φωτογραφίες, με πολύ φαντασία, αλήθεια και ευαισθησία, όπως εκείνο το ποίημα που είχε φωτογραφία από τις ελίτσες της φίλης του και με έκανε να σκεφτώ τόσα.....Influences λοιπόν, σε μία εποχή που τόσο δύσκολα "επηρεάζομαι"...(?) Τις προάλες ήμασταν μαζί για καφέ στα Εξάρχεια, όταν καθίσαμε απέναντι από αυτό το ροζ κτίριο...σχεδόν μαζί το βγάλαμε φωτογραφία (ναι αυτά είναι τα χέρια του...το πρόσωπο παραμένει incognito όπως όλοι οι μεγάλοι στάρ)...

Η παρέα μιλούσε και μιλούσε...εγώ πάλι κοιτώντας το ροζ αυτό κτίριο, τόσο ξέχωρο και αναρχικά ρόζ, θυμήθηκα μια κουβέντα που έλεγα στον εαυτό μου όταν είχα επιστρέψει στην Αθήνα από το Λονδίνο....θυμάμαι πόσο δύσκολο ήταν για μένα να βρίσκω ομορφιές μέσα στην πόλη και πόσο μου έλειπαν τα πάρκα, τα φαρδιά πεζοδρόμια, το ποτάμι, τα παρόχθια μπαράκια και οι βόλτες μου εκεί...και θυμήθηκα, τότε πως κάθε φορά που έβρισκα κάτι όμορφο στην Αθήνα, έλεγα στον εαυτό μου " Μα κοίτα κάτι όμορφες γωνιές που έχει αυτή η πόλη", έτσι σαν φάρμακο...6 χρόνια μετά μου αρέσει η Αθήνα, έχω πια τις αγαπημένες μου γωνιές και τα σημεία που είναι δικά μου...όπως αυτό που με κάνει να σκέφτομαι το Ελσάκι...μου αρέσουν οι γωνιές μου και οι άνθρωποί μου γύρω μου...αυτές τις μέρες I feel Loved :-)